کسی که علی (ع) ندارد، اصلاً هستی ندارد

کسی که علی (ع) ندارد، اصلاً هستی ندارد.

قرآنی که در آن علی (ع) نباشد، قرآن صفین و خوارج است، کاغذ و قلم است.

عالمی که در آن علی (ع) نباشد، جاهل است (ابوموسی اشعری).

عالمی که در آن علی (ع) نباشد، فروزان می‌شود.

حرفی که در آن علی (ع) نباشد، من است.

امری که در آن علی (ع) نباشد، بدعت است.

سخاوتی که در آن علی (ع) نباشد، ذوقی است.

کعبه‌ای که در آن علی (ع) نباشد، سنگ و کلوخ است.

مقصدی که در آن علی (ع) نباشد، باطل است.

مسلمانی که در آن علی (ع) نباشد، ادعاست.

ذکری که در آن علی (ع) نباشد، ورد است.

سابقه و درسی که در آن علی (ع) نباشد، شریح قاضی است.

جلسه‌ای که در آن علی (ع) نباشد، بنی ساعده است.

عدالتی که در آن علی (ع) نباشد، ظلم است و تظاهر.

هدایتی که در آن علی (ع) نباشد، مردمی است.

زنده‌ای که در آن علی (ع) نباشد، مرده است.

مرده‌ای که در آن علی (ع) باشد، زنده است.

فرشته‌ای که در آن علی (ع) نباشد، شیطان است.

حبی که در آن علی (ع) نباشد، بغض است.

ثوابی که در آن علی (ع) نباشد، گناه است.

جمعیتی که در آن علی (ع) نباشد، باطل و حسین (ع) کش است.

لذتی که در آن علی (ع) نباشد، ذلت است.

عملی که در آن علی (ع) نباشد، هباء منثورا است.

عقیده‌ای که در آن علی (ع) نباشد، سلیقه است.

طوافی که در آن علی (ع) نباشد، دور زدن است!

صراطی که در آن علی (ع) نباشد، مستقیم نیست.

کشتی نوحی که در آن اسم علی (ع) نباشد، متزلزل است.

قبولی پیامبری که در آن علی (ع) نباشد، مرتدی و کافریست.

دنیایی که در آن علی (ع) نباشد، استخوان خوک است.

روایتی که در آن علی (ع) نباشد، حرف است.

شفاعتی که در آن علی (ع) نباشد، وجود ندارد!

خدایی که در آن علی (ع) نباشد، کفر است به امر خدا، چون علی مقصد خداست.

توبه‌ای که در آن علی (ع) نباشد، موردقبول نیست.

زمانی که در آن علی (ع) نباشد، وجود ندارد.

بهشتی که در آن علی (ع) نباشد، زشت است.

سعادتی که در آن علی (ع) نباشد، شقاوت است.

اطاعتی که در آن علی (ع) نباشد، سرکشی است.